Głośnik, przetwornik elektroakustyczny, urządzenie umożliwiające otrzymywanie przebiegów akustycznych z przebiegów elektrycznych. Głośnik składa się z membrany i wprawiającego ją w drgania urządzenia zasilanego napięciem elektrycznym. Najważniejszymi cechami charakteryzującymi głośnik są: pasmo przenoszenia, poziom ciśnienia akustycznego, zniekształcenia nieliniowe, skuteczność, moc znamionowa, impedancja znamionowa.
W zależności od sposobu wywoływania drgań membrany rozróżnia się głośniki: magnetoelektryczne (dynamiczne - siła mechaniczna działająca na membranę powstaje w wyniku oddziaływania stałego pola magnetycznego na cewkę) - najczęściej stosowane, elektromagnetyczne, elektrostatyczne, magnetostrykcyjne oraz piezoelektryczne. Osobną grupę stanowią głośniki jonowe, bezmembranowe, w których źródłem drgań są cząsteczki powietrza zjonizowane w komorze akustycznej pod wpływem zmiennego pola elektrostatycznego.
A oto rzeczy związane z głośnikiem:
Membrana, cienka, sprężysta płytka, drgająca na skutek zmian ciśnienia akustycznego (np. w mikrofonie) lub wskutek zmian strumienia magnetycznego (np. w głośniku). Stosowana jest do przetwarzania drgań mechanicznych w drgania akustyczne i na odwrót.
Drgania- patrz mikrofon.
Pasmo przenoszenia, zakres częstotliwości, dla których współczynnik przenoszenia danego układu elektronicznego nie zmniejsza się o więcej niż o:
Ciśnienie akustyczne, zmienne w czasie ciśnienie panujące w ośrodku wywołane przez zaburzenia o charakterze drgań. Ciśnienie akustyczne opisuje się jako falę rozprzestrzeniającą się lub stojącą, sumuje się je z ciśnieniem statycznym ośrodka (np. atmosferycznym).
Ciśnienie akustyczne odbieramy jako dźwięki. Dźwięki słyszalne dla człowieka to ciśnienia akustyczne mieszczące się w przedziale od 2⋅10-5 Pa do 2 Pa.
